Χάμπριιλ Μέτσου

Ο Χάμπριιλ Μέτσου (ολλανδικά: Gabriël Metsu (1629-1667) ήταν Ολλανδός ζωγράφος πινάκων με ιστορικά θέματα, νεκρών φύσεων, πορτρέτων και ρωπογραφιών. Ήταν πολύ εκλεκτικός καλλιτέχνης, ο οποίος "δεν προσκολλήθηκε σε σταθερό ύφος, τεχνική ή έναν τύπο θέματος για μακρές περιόδους"." Μόνον 14 από τα 133 έργα του είναι χρονολογημένα.

Ο Χαμπριίλ Μέτσου ήταν γιος του Ζακ Μέτσου (1588 - Μάρτιος 1629), εργαζόμενου σε ταπισερί και ζωγράφου, ο οποίος προερχόταν από την Κομητεία του Αινώ (Hainault), ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Λέιντεν. Το 1625 νυμφεύτηκε την Γιακομάιντγε Γκαρνιέρ (Jacomijntje Garniers, περ. 1590 - Σεπτέμβριος 1651), χήρα ζωγράφου, η οποία είχε ήδη τρία παιδιά. Δύο μήνες μετά (ή οκτώ μήνες πριν) τη γέννηση του Χαμπριίλ ο πατέρας του απεβίωσε. Δεν είναι γνωστό πότε και πού βαπτίσθηκε ο Χάμπριιλ. Πιθανότατα αυτό έγινε σε "κρυφή" καθολική εκκλησία, αλλά τα αρχεία της βάπτισής του δεν έχουν διασωθεί. Ορισμένοι συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό έγινε κατά τον μήνα Ιανουάριο, άλλοι ότι έγινε τον Δεκέμβριο. Ο Χαμπριίλ μεγάλωσε στο Λάνχε Μάρε (Lange Mare) και ο πατριός του, πλοίαρχος στο επάγγελμα, πρέπει να συνέβαλε στην εκπαίδευσή του, καθώς η μητέρα του ήταν φτωχή.

Το 1648 ο Μέτσου καταγράφεται ανάμεσα στα πρώτα μέλη στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά του Λέιντεν. Το 1650 σταματά τις συνδρομές του σε αυτήν. Ο Μέτσου κατά πάσα πιθανότητα εκπαιδεύτηκε στην Ουτρέχτη από τους καθολικούς το θρήσκευμα ζωγράφους Νικολάους Κνύπφερ και Γιαν Βέινιξ.

Περί το 1655 ο Μέτσου μετοίκησε στο Άμστερνταμ. Έζησε σε ένα στενάκι, πάροδο της "Πρινσχεχράτ" (Prinsengracht), δίπλα σε ένα ζυθοποιοίο και κοντά στους συγγενείς του, τα παιδιά του ασχολούμενου με το ραφινάρισμα ζάχαρης Φίλιπς Μέτσου. Το 1657 τσακώθηκε με έναν γείτονα και μετακόμισε σε άλλο σπίτι στην πλευρά του καναλιού, όπου διεξαγόταν καθημερινό παζάρι λαχανικών. Το 1658 νυμφεύτηκε την Ισαμπέλλα ντε Βολφ (Isabella de Wolff,), της οποίας ο πατέρας ήταν αγγειοπλάστης και η μητέρα της η ζωγράφος Μαρία ντε Χρέμπερ (Maria de Grebber).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1660 ο Μέτσου στράφηκε, για να αντλήσει έμπνευση, προς την τέχνη της ομάδας των αποκαλούμενων "fijnschilder" (τέλειοι ζωγράφοι) της γενέτειράς του, Λέιντεν. Ο Μέτσου ανταγωνιζόταν την αγορά πινάκων του Χέρριττ Ντάου, ο οποίος πωλούσε τα έργα του παντού σε υπέρογκες τιμές. Ο Μέτσου είναι, επίσης, πιθανόν να επηρέασε τον Πίτερ ντε Χόοχ.

Για ένα διάστημα εκπαίδευσε τους Μίχιελ φαν Μούσχερ και Γιόοστ φαν Χέιλ. Απεβίωσε σε ηλικία 38 μόλις ετών και τάφηκε στη "Νιούε Κερκ" (νέα εκκλησία) του Άμστερνταμ. Κατά την ταφή του ήχησαν τρεις καμπάνες, συνήθεια των Ολλανδών Καθολικών της εποχής. Η χήρα του έφυγε για το Ενκχάουζεν για να ζήσει με τη μητέρα της και τάφηκε στην "Zuiderkerk" της πόλης το 1718.

Wikipedia, 2023