Η εκλογή του Ηρακλή

Η Εκλογή του Ηρακλή ή ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι είναι ένα επεισόδιο από την ελληνική Μυθολογία που αφηγείται ο Πρόδικος και που αποτέλεσε έκτοτε αντικείμενο μακράς και συνεχούς εικονογράφησης. Ο Αννίμπαλε Καρράτσι στην διακόσμηση του μεγάρου της οικογένειας Φαρνέζε τοποθέτησε τον πίνακα στο κέντρο της οροφής στη μικρή αίθουσα και είναι ο μόνος ζωγραφισμένος σε μουσαμά.

Ζωγραφική αφήγηση Βασισμένη στην κλασική γλυπτική, η μορφή του Ηρακλή τονίζεται από τον φοίνικα, σύμβολο δόξας και νίκης.

Στα δεξιά η Κακία, που απευθύνεται στον Ηρακλή φορώντας λιγοστά ενδύματα, του δείχνει το δρόμο που οδηγεί στις απολαύσεις.

Στα αριστερά, μια άλλη γυναίκα, η Αρετή, δείχνει τον γυμνό και ανηφορικό δρόμο που οδηγεί στη δόξα, η οποία συμβολίζεται από τον Πήγασο. Η Αρετή μερικές φορές αποδίδεται ως Αθηνά, θεά της σοφίας και προστάτιδα του Ηρακλή, άλλοτε τοποθετείται δίπλα στη Δόξα και κάποτε δίπλα στο χρόνο. Εδώ όμως συνοδεύεται μόνο από γέροντα που κρατάει ανοιχτό βιβλίο, στεφανώνεται με δάφνες και στρέφεται προς τον Ηρακλή κοιτάζοντάς τον. Ο γέροντας αντιπροσωπεύει τον ποιητή που είναι έτοιμος να τραγουδήσει τα κατορθώματα του ήρωα στην περίπτωση που ο τελευταίος επιλέξει τον δυσκολότερο δρόμο.

Η Κακία, που παρουσιάζεται ως γυμνή γυναίκα, συνήθως συνοδεύεται από αντικείμενα τα οποία συμβολίζουν τις χαρές της επίγειας ζωής. Επιπλέον οι δύο μάσκες συμβολίζουν την εξαπάτηση που συνοδεύει την Κακία. Αυτά τα αντικείμενα είναι μια ωραία προσθήκη νεκρής φύσης που εξισορροπεί τη μορφή του γέροντα στην άλλη άκρη του πίνακα.

Παρά τον ηθικοπλαστικό περιεχόμενό του (ο Ηρακλής προφανώς θα επιλέξει την Αρετή), ο πίνακας θα «εξοριστεί» από τους Βουρβόνους, μαζί με τη Δανάη και άλλα έργα που απεικονίζουν γυμνές γυναίκες, στην Αίθουσα των Άσεμνων Πινάκων.