Capriccio στη Λιμνοθάλασσα με Δύο Ψαράδες

Η χαρακτηριστική άνεση του Francesco Guardi με τον χρωστήρα, η παραγωγικότητα και η πρωτοτυπία του εντυπωσιάζουν ακόμη περισσότερο, αφού άργησε πολύ να αναπτύξει το ξεχωριστό εικαστικό του ύφος για το οποίο έγινε γνωστός. Αν είχε πεθάνει πριν από τα τέλη της δεκαετίας του 1750, όταν ήδη διένυε την πέμπτη δεκαετία της ζωής του, το όνομά του θα ήταν γνωστό στους μελετητές μόνο για μερικά έργα μικρής καλλιτεχνικής αξίας. Όμως, η επιδεξιότητα που ανέπτυξε από τη δεκαετία του 1760 και ύστερα επέτρεψε στον καλλιτέχνη να φιλοτεχνήσει και έργα ιδιαίτερα μεγάλης κλίμακας. Το ζεύγος των βενετσιάνικων απόψεων στο Waddesdon Manor, που θεωρούνται ίσως και τα αριστουργήματά του, έχουν τις εντυπωσιακές διαστάσεις 2,84 x 4,24 μ. Παράλληλα, ο Guardi αποδείχτηκε εξαιρετικά ικανός και στην απόδοση έργων ιδιαίτερα μικρών διαστάσεων, απεικονίζοντας με περισσή δεξιοτεχνία βουκολικές σκηνές, εμπνευσμένες από τις περιηγήσεις του στην ενδοχώρα του Βένετο, την Terraferma, και αποδοσμένες με τη μοναδική ατμοσφαιρικότητα που διαπνέει τα καλύτερα από τα έργα του.

Οι απεικονίσεις φανταστικών τοπίων (capricci) πάντοτε γοήτευαν περισσότερο τους Βενετσιάνους παρά τους ξένους ταξιδιώτες∙ η πλούσια παραγωγή έργων αυτής της θεματικής από τον Guardi αποδεικνύει ότι απευθυνόταν σε μια ευρύτατη πελατεία από τη δεκαετία του 1770 και αργότερα, όταν πλέον δεν μπορούσε να βασίζεται στην αγορά απόψεων της Βενετίας από τους περιηγητές του Grand Tour, μια αγορά που είχε κάνει διάσημο τον Canaletto τη δεκαετία του 1730.