Ο Ιησούς στο Σπίτι του Σίμωνα Λευί, με τη Μαρία Μαγδαληνή να Μυρώνει τα Πόδια του

Tο έργο αυτό, που εικονίζει τον Χριστό ως μεσαιωνικό άρχοντα, μπροστά σε ένα φόντο από εκλεκτό, βαθυπράσινο ύφασμα, περιτριγυρισμένο από τις μορφές των Αποστόλων και με την κλαίουσα Μαγδαληνή στα πόδια του, αποτελεί ίσως ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα στη συλλογή της Πινακοθήκης. Ένα έργο που επισημαίνει το πόσο η ιστορία της τέχνης μπορεί, πάντα, να μας εκπλήσσει...

 

Όταν ο πίνακας αποκτήθηκε το 1967 από τον Αναστάσιο Γ. Λεβέντη, το έργο αποδιδόταν σε «μαθητή του Martin Schongauer», η ένταση όμως του σχεδίου με τα εκφραστικά πρόσωπα και τις πλούσιες υφές φαίνεται πως συνάρπασαν τον συλλέκτη. Αργότερα, το έργο αποδόθηκε στη Γερμανική Σχολή και στους καλλιτέχνες οι οποίοι δραστηριοποιούνταν στην περιοχή του Στρασβούργου. Και πάλι, όμως, η ιστορία του έργου δεν είχε σωστά αποτυπωθεί.

 

To 2016, ο Frédéric Elsig του Πανεπιστημίου της Γενεύης πρότεινε μια νέα απόδοση, στον Jacquelin de Montluçon – ηγετική καλλιτεχνική φυσιογνωμία της Σαβοΐας την περίοδο 1496-1498. Με την αφετηρία αυτή οδηγηθήκαμε στην ταυτοποίηση και τον επαναπροσδιορισμό οκτώ επιπλέον έργων που βρίσκονται διασκορπισμένα σε τέσσερα μουσεία: στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λυών, στο Μουσείο του Chambéry, στο Victoria and Albert Museum του Λονδίνου και στη Λεβέντειο Πινακοθήκη. Βρεθήκαμε έτσι στα χνάρια του «χαμένου» πολύπτυχου του Τάγματος των Αντωνίνων, μπροστά στην ταραχώδη ιστορία αυτού του περιβόητου τέμπλου το οποίο δημιουργήθηκε για τους Αντωνίνους μοναχούς του Chambéry. Με τη συνεργασία όλων και τη βοήθεια της επιστήμης, στα εξειδικευμένα εργαστήρια του Λούβρου, μέσω της ανάλυσης υλικών και τεχνικών, συλλογικά, «επανασυνδέσαμε» έτσι νοερά τα σκορπισμένα τμήματα αυτού του σπουδαίου έργου – μια ιστορία που μέλλει να δημοσιευτεί ώστε να είναι διαθέσιμη και σε ένα ευρύτερο, διεθνές, επιστημονικό και μη, κοινό.