Ζευγάρι με Ανθοδέσμη

Πλημμυρισμένο από χρώμα, το «Ζευγάρι με Ανθοδέσμη» επαναλαμβάνει ένα πολυαγαπημένο θέμα του Marc Chagall, ενός από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.

 Γεννημένος στο Vitebsk της Λευκορωσίας, ο Chagall εξελίχτηκε σε ηγετική φιγούρα της Σχολής του Παρισιού. Το έργο του χαρακτηρίζεται το ισχυρά προσωπικό καλλιτεχνικό του ιδίωμα, που συχνά συνδέει αυτοβιογραφικά στοιχεία με ιστορίες και παραδόσεις της εβραϊκής λαϊκής παράδοσης, για να δημιουργήσει έναν ξεχωριστό κόσμο, πλεγμένο από την ανεξάντλητη φαντασία του δημιουργού.

 Το έργο της Λεβεντείου Πινακοθήκης επαναφέρει το θέμα των εραστών, το οποίο εμφανίζεται επανειλημμένα στους πίνακες του Chagall μεταξύ 1954 και 1963. Μια περίοδο που συνδέεται και με εξελίξεις στην προσωπική ζωή του ζωγράφου. Μετά τον χαμό της πρώτης του γυναίκας, Bella, το 1944, ο Chagall ξαναπαντρεύεται το 1952. Η Valentina Brodsky, γνωστή ως «Vava», αναλαμβάνει τώρα τον ρόλο της μούσας, και το θέμα του ανδρόγυνου, του έρωτα και του γάμου εμφανίζεται και πάλι δυνατά στο έργο του.

 Μετουσιωμένοι σε δύο μόνο πρόσωπα και χέρια, και περιγεγραμμένοι από μία ημισέληνο, οι εραστές εμφανίζονται αδιαχώριστοι ο ένας από τον άλλο, και από το πλαίσιο που τους περιβάλλει. Κοντά τους, πληθώρα στοιχείων μας προκαλούν να τα ερμηνεύσουμε: μια ανατολή ηλίου (σύμβολο ίσως μιας νέας αρχής), ένας κόκορας, και μια μικρή σκηνή που θυμίζει χωριό, με το άλογο και το κάρο να παραπέμπουν ίσως στην ιδιαίτερη πατρίδα του καλλιτέχνη, το Vitebsk ή ίσως και στο Vence, που εμφανίζεται συχνά στα έργα αυτής της περιόδου. Θα ήταν όμως λάθος να ερμηνεύσουμε το συμβολικό σύμπαν του Chagallυπερβολικά κατά γράμμα. Αυτό που είναι εμφανές είναι ότι ο πίνακας δανείζεται την έμπνευσή του από μια χαρούμενη περίοδο της ζωής του ζωγράφου, και φαίνεται να απηχεί αυτήν την προσωπική ευτυχία με τα ζωηρά χρώματα που τόσο συνδέουμε με το έργο αυτού του μεγάλου δημιουργού.