Nicolas François Octave Tassaert

Nicolas François Octave Tassaert was een Frans kunstschilder, lithograaf en etser. Hij maakte portretten en religieuze, historische en allegorische schilderijen. Tassaert was kleinzoon van de Vlaamse beeldhouwer Jean-Pierre-Antoine Tassaert.

Zijn eerste artistieke opleiding kwam van zijn vader Jean-Joseph-François Tassaert en zijn oudere broer Paul. Daarna ging hij in de leer bij de graveur Alexis-François Girard. Vervolgens ging hij studeren aan de École des Beaux-Arts van 1817 tot 1825, onder Guillaume Guillon-Lethière. Maar tot zijn teleurstelling won Tassaert nooit prijzen als de Prix de Rome of werd onderscheiden met een benoeming in het Legioen van Eer.

Zijn bijdragen aan de Wereldtentoonstelling van 1855 werden goed ontvangen door de critici. Toch stopte Tassaert met zijn inzendingen na het Salon van 1857 en hij onttrok zich meer en meer aan de formele kunstwereld. Verzamelaars, die zijn werken in hun verzameling opnamen, waren Alfred Bruyas en Alexandre Dumas fils.

In 1863 stopte Tassaert met schilderen en verkocht al zijn schilderijen aan de kunsthandelaar Pierre Martin. Hij raakte verslaafd aan alcohol, waarna zijn gezondheid en gezichtsvermogen aanzienlijk verslechterden. Hij werd hiervoor behandeld in Montpellier in 1865, waar hij logeerde bij Bruyas. Na zijn terugkeer naar Parijs bleef zijn gezondheid precair. Uiteindelijk pleegde hij in 1874 op 69-jarige leeftijd zelfmoord.

Nadat hij was gestopt met schilderen zou Tassaert dichter hebben proberen te worden. Geen van zijn dichterswerken zijn echter bewaard gebleven.

Tekst met dank aan Wikipedia, 2024