Composition avec des cordes

De ondergrond van het schilderij 'Composition avec des cordes' van de Spaanse kunstenaar Joan Miró bestaat uit vlekken kleur, aangebracht in dunne lagen die gedeeltelijk in elkaar overvloeien. Daaroverheen heeft Miró scherpomlijnde figuurtjes gezet. Deze figuurtjes zijn gedeeltelijk 'open' gelaten en gedeeltelijk ingekleurd met zwarte of helder gekleurde verf. Daarnaast heeft hij stukjes touw met grote klodders witte lijm op het doek bevestigd.

Miró, die vanaf 1919 afwisselend in Parijs en in zijn geboortestreek Catalonië verblijft, maakt in 1924 kennis met het surrealisme. De surrealisten hebben grote belangstelling voor de rol van het onderbewuste bij de totstandkoming van een kunstwerk. Sommigen werken met écriture automatique, anderen geven uiterst gedetailleerd merkwaardige droombeelden weer. Op Miró's schilderij lijken de vormen en kleuren van de ondergrond zonder controle over het doek uit te waaieren, maar de zorgvuldig vormgegeven en precies ingekleurde figuurtjes komen uit een geconstrueerde fantasiewereld. De stukjes touw hebben qua vorm overeenkomst met deze figuurtjes. De rafelige uiteinden sluiten aan bij de dunne, schiftende en uitwaaierende verfvlekken.

Vrijwel al Miró's werk wordt bevolkt door op mensen of op dieren lijkende wezens. Wat vorm betreft vinden ze hun oorsprong in objecten uit het Catalaanse landschap, zoals stenen, schelpen, kalebassen, gaten in rotsen of verweerd hout. Van deze organische, maar levenloze uitgangpunten maakt Miró levende wezens door er ogen of voetjes aan toe te voegen. Hij zegt hierover: "Mijn mensen zijn onderworpen aan dezelfde vereenvoudiging als mijn kleuren. Vereenvoudigd als ze zijn, geven ze een menselijker en levendiger effect dan wanneer ze gedetailleerd weergegeven zouden zijn. Met alle details zouden ze dat denkbeeldige leven, dat alles groter maakt, missen." Na 1940 gaat Miró meer experimenteren met verschillende materialen. Daarbij staat de uitdrukkingskracht van het materiaal zelf voorop.