De waardijns van het Amsterdamse lakenbereidersgilde, bekend als ‘De Staalmeesters’

Staalmeesters controleerden de kwaliteit van geverfd laken. Rembrandt portretteerde hen in actie, alsof zij opkijken van hun werk. Eén meester staat op of gaat net zitten, waardoor niet alle hoofden zich op één lijn bevinden. Deze slimme ingreep, de vlotte penseelstreken en de subtiele lichtval maken dit werk tot een van de levendigste groepsportretten uit de 17de eeuw. Het doek werd geschilderd voor de Staalhof, maar verhuisde in 1771 naar het Amsterdamse stadhuis.

Afbeelding en tekst met dank aan Rijksmuseum, 2019